درباره رشته طراحی شهری
از زمان پیدایش طراحی شهری تا دورانی که با گذر زمان به تکامل نسبی رسیده است، تعاریف متعددی از آن بیان شده است که بر اساس دیدگاه افراد مختلف ، متفاوت میباشد. طراحی شهری فعالیتی میان رشتهای و گروهی است که هدف آن پیشنهاد راه حل در راستای سامان بخشیدن به عرصههای عمومی شهرسازی است که در نهایت باعث ارتقاء شرایط زیست محیطی و زیبا سازی فضا و مکانهای شهری میشود.
مفهوم کلی: بحثهایی که در طراحی شهری به آن پرداخته میشود، بحثهای کالبدی و فیزیکی شهرها هستند. در طراحی شهری علاوه بر اینکه با دو واژه کالبد- فیزیک روبرو هستیم، با مسائلی دیگر نظیر: مباحث روانشناسی اجتماعی و اقتصادی نیز روبرو هستیم. در یک طرح شهری باید به فرم شهر و تجسم فضایی کالبدی شهر توجه شود.
طراحی شهری فرآیندی است که به شکلدهی فیزیکی بافتهای مختلف شهری و روستایی منجر میشود. شهرسازی با رویکرد ساختارگرایی به برنامه ریزی برای ایجاد اماکن متعدد میپردازد. این فرآیند برنامه ریزی و مکانیابی ساختمانها، فضاها و چشماندازها را شامل می شود و نهایتاً جریانی را به راه میاندازد که به عمران و آبادی شهری کمک میکند.
طراحی، بخشی از هنر سازمان دهی به فضاهای زیرساختی است که با رشتههای مختلف علمی و هنری مانند: برنامهریزی شهری, طراحی معماری و منظر سازی, مهندسی فنی, مهندسی ترافیک و حمل و نقل، روانشناسی, جامعهشناسی و اقتصاد مرتبط است و در عین حال با سیاست و فرهنگ نیز ارتباط پیدا میکند.
طراحی شهری یک رویکرد چندگانه نسبت به انواع مشاغل و رشتهها دارد، در این رشته به طراحی فرم و فضا پرداخته می شود. وجود طراحی شهری درلایه میانی از یک سو با خصوصیاتی نظیر برنامهریزی شهری تبعیت میکند و از سوی دیگر به سمت معماری پیش میرود. یعنی طراحی شهری حرکتی بینابینی بین برنامهریزی شهری و معماری دارد.
طراحی شهری بخش بسیار مهمی از هویت شهروندان یک شهر را نشان میدهد. مسائلی ازقبیل این که چگونه میاندیشند، چه امکاناتی در دسترس داشتند و چه متخصصانی نبوغ خود را ارائه داده اند تا شهری که در آن سکونت دارند ساخته شده است. زمانی که این عوامل را کنار یکدیگر قرار می گیرد، ترکیبی از یک شهر را ارائه می نماید.
سیمای شهر گویای فرهنگ و نگرش آن جامعه میباشد. معیار فرهنگی، تفکر و حضور نهادهای اجتماعی در یک شهر در قالب کالبدی مشخص، تعیین کنندهی سیما و منظر شهری و بالطبع طراحی شهری است.